Zondag is een dag die in elk land wel wat chilled is. Ik was wat kleren, hang ze te drogen en ik lees wat. Terwijl Kim en Majija gekluisterd aan het scherm naar voetbal kijken doe ik een dutje. Later nemen ze me mee voor een wandeling. Ik geniet van alle impressies maar moet toch bericht geven van de vele malaise die ik zie. Tussen de vele hoogbeveiligde huizen zijn krotwoningen gefabriceerd. Vele kraampjes vullen terug de weg en eigenlijk weten mijn gidsen door de wildgroei aan krotten de weg niet meer door dit alles. Maar geen nood, de mensen vertellen ons maar al te graag hoe we bij Mbezi Beach geraken. Het strand nabij de Indische oceaan is omgeven door privehuizen. De vissers moeten vandaag de dag afsluiten met een magere vangst. Een inktvis en een koppel zeebaarzen zullen niet zo veel monden vullen noch Tsh in de beurs brengen.
Na een heuse strandwandeling drinken we wat in een opgefokt en decadent toeristenresort waar ik eigenlijk niet zo graag zit. Alles is duurder dan in een gewoon Tanzaniaans café. Gelukkig neemt Kim me later mee naar een gezellige en goedkope kroeg waar we pool spelen. Ik verlies eervol en trakteer mijn gids de vier pinten die samen ongeveer twee euro kosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten