Zaterdag 16 februari

Kim blijkt vandaag praktisch comateus te zijn. Van ons plan om naar het centrum van Dar te gaan komt dus niets in huis. Dat vind ik op zich niet zo erg, ik houd me vandaag best wat rustig. Wat karweitjes, Swahili leren en verslag geven van mijn dag. Wat later kunnen we dan toch naar het centrum. Het treft met terug wat een gigantische stad Dar wel is. Zoals ik eerder al vertelde brengt dit ook wel de nodige problemen met zich mee. Kim brengt me in tegenstelling tot Majija naar de typisch Afrikaanse delen van de stad. Door de overvolle straten bomvol geïmproviseerde winkeltjes lopen we naar de markt waar het (sorry voor de ongelukkige uitspraak) zwart van het volk ziet. Tussen al die heisa vind ik mijn felbegeerde ‘Afrikaans’ uitziende, ordinaire zak. Ik koop hem van eens straatventer en ben blij dat ik mijn camera en andere dure dingen onzichtbaar en minder opzichtig kan transporteren. Onderweg naar de dalah dalah ontmoeten we Ali Baba. Nee, niet de rover. Iemand die blijkbaar heel wat contacten in de safari-wereld heeft en één van de eerste was om toeristische safari’s te organiseren, beweert Kim. De man vraagt of ik voor Obama zal stemmen. Ik zeg daarop dat ik Europeaan ben. Daarop doet de man een gok naar mijn nationaliteit aan de hand (of grotendeels door mijn uiterlijk?) van mijn accent. Na de dalah dalah rit drinken Kim en ik nog wat in onze ondertussen stamkroeg. Later die avond bespreken we met allen samen hoe ik mijn reisje zal aanpakken.