Deze ochtend loop ik nog eens rond in Iringa en wacht op Berndt. Ondertussen probeer ik nog iets te regelen voor Ruaha maar het leek me weinig betrouwbaar. Wat later stopt een taxi voor mijn neus met daarin Berndt. De taxi rijdt nog even rond en pikt later de Canadese Emily op. Tijdens de rit naar de school waar Emily werkt, lucht Berndt zijn hart over alle wantoestanden in de Sipto Primary school. Personeel die het hard te verduren heeft, leerkrachten die komen opdagen wanneer het hen uitkomt, klassen die vaak slechts 2 à 3 uur per dag les krijgen,… Het lijken me dingen die in New Era soms ook gebeuren maar misschien in minder mate. Ook blijkt Mama Haule een speciaal persoon te zijn.
Deze middag is het plan om een school te bezoeken die te kampen heeft met vele problemen. In the Isimilia Secundary School staan alle leerlingen buiten klaar om naar huis te gaan. We voelen ons vrij ongemakkelijk als we als mzungu’s door de massa van duizend leerlingen moeten begeven. De second headteacher ontvangt ons in zijn kantoor. We krijgen de kans om vragen te stellen en de man maakt ons duidelijk waar de pijnpunten van de school zitten. Na een woordje aan de duizend studenten te hebben gedaan leidt de man ons rond op het domein. Het wordt ons duidelijk dat de school een tweede waterput nodig heeft, meer gebouwen waar de internaatstudenten kunnen verblijven, ramen voor het huis van de second headteacher,… Berndt heeft in België wat fondsen verzameld en zou deze graag aan een waterput voor deze school besteden. Wat later worden we in een overvolle klas gedropt. Vast negentig studenten waren in deze ruimte ondergebracht. Ook hier worden we verwacht een woordje te doen. Emily waagt het zelf te filmen, Berndt en ik zakken bijna door de grond van schaamte. Blijkbaar had ze er geen erg in dat zoiets vrij ongepast overkomt.
Die avond maak ik kennis met de school en alle betrokkenen. De school is echt in een zeer mooie omgeving gelegen van allerhande bloemen en planten.
Deze middag is het plan om een school te bezoeken die te kampen heeft met vele problemen. In the Isimilia Secundary School staan alle leerlingen buiten klaar om naar huis te gaan. We voelen ons vrij ongemakkelijk als we als mzungu’s door de massa van duizend leerlingen moeten begeven. De second headteacher ontvangt ons in zijn kantoor. We krijgen de kans om vragen te stellen en de man maakt ons duidelijk waar de pijnpunten van de school zitten. Na een woordje aan de duizend studenten te hebben gedaan leidt de man ons rond op het domein. Het wordt ons duidelijk dat de school een tweede waterput nodig heeft, meer gebouwen waar de internaatstudenten kunnen verblijven, ramen voor het huis van de second headteacher,… Berndt heeft in België wat fondsen verzameld en zou deze graag aan een waterput voor deze school besteden. Wat later worden we in een overvolle klas gedropt. Vast negentig studenten waren in deze ruimte ondergebracht. Ook hier worden we verwacht een woordje te doen. Emily waagt het zelf te filmen, Berndt en ik zakken bijna door de grond van schaamte. Blijkbaar had ze er geen erg in dat zoiets vrij ongepast overkomt.
Die avond maak ik kennis met de school en alle betrokkenen. De school is echt in een zeer mooie omgeving gelegen van allerhande bloemen en planten.
Dit is grotendeels het werk van Babu (grootvader), vertelt Berndt. Ik wordt rondgewezen in het internaat, in het huis en in de school. Het doet me allemaal zeer gezellig aan in tegenstelling tot het te drukke Dar. Na het avondeten gaan we naar het rokerige keukentje waar we samen met uncle Batu, Jonah en Babu nog een maaltje nuttigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten