Mijn laatste Tanzaniaanse berichtje...

Vrijdag 18 april

‘s Ochtends vroeg om 4 uur sta ik klaar aan het oude postkantoor van Mwanza om de bus terug naar Dsm te nemen. Omdat ik nogal aan laat was met het boeken zit ik helemaal vooraan in de bus. Dat geeft aardig wat beenruimte en een mooi zicht op de route. Tot in Shingida (een 200 km van Mwanza) blijft de we in een behoorlijke staat maar daarna schiet er van de vlotte geasfalteerde weg niet veel meer over. Tot in Dodoma (nog 700 km) rijden we over een piste die zelf met een 4x4 moeilijk te nemen is. Het zorgt ervoor dat de bus en de passagiers het hard te verduren krijgen.

Tijdens de valavond kom ik van het volgende voorval er gelukkig met de schrik van af. De chauffeur van de bus moest uitwijken voor een vrachtwagen die met pech in het midden van de weg staat. De bus gaat de weg af en komt net voor de gracht tot stilstand. De inzittenden van de bus schelden de chauffeur de huid vol. Dit is een mindere gewoonte die de bewoners van Dsm er op na houden, maar voor een keer vind ik ze wel gerechtvaardigd. Ik zit er maar even versuft bij, indien de bus de gracht was ingesukkeld zat ik ongeveer op de slechtste plaats mogelijk om er deftig uit te komen.
Wanneer de bijna gekantelde bus terug op de weg kan worden geduwd kunnen we de reis terug aanvangen. Na een reis van 20 u voor 1700 km bereik ik Dsm.
Het voelt goed om terug te zijn…

Zaterdag 19 april t.e.m. 25 April

Het grote avontuur is voor mij bijna gedaan. De volgende dagen reserveer ik om verslagen voor school en stagelessen uit te werken. Vrijdag vlieg ik in de grote witte vogel terug, nitarudi kwa Ubelgiji om 15.30 u en kom denk ik ergens in zaterdagmorgen aan in Zaventem. Tutaonana Jumamosi…